In Townsville was echt geen zak te doen. Het was er doodsaai. Het beste vermaak was er mensen kijken in het centrum: bogans* en dronken Aboriginals. Waarom ik er dan zat? Niet vanwege sociologisch onderzoek, maar omdat de bus naar Cairns er strandde: iets ten noorden van Townsville stroomde de Tully over de snelweg, waardoor de bus er dus niet meer overheen kon.
Een voordeel van dit antipodale Lelystad was dat ze een normaal geprijsde supermarkt hadden (de laatste op mijn route was in Noosa) en ik ook nog eens tijd had om te koken, omdat ik toch niks beters te doen had. Door de bizar hoge prijzen en schamele keukens, had ik de afgelopen tijd nauwelijks gezond kunnen eten en waarschijnlijk mede daardoor een flinke verkoudheid opgelopen (of misschien waren het de eerste tekenen van scheurbuik). Na twee dagen noedels met sambal, twee stronken broccoli, twee wortels, uien, een bak tomaten, plus nog fruitsap, een bak aardbeien, drie kiwi's, heel veel slaap en een prima film (Changement Bureau, voor liefhebbers van The Matrix en Inception), voelde ik me al een stuk beter. Het enige blijvende probleem was die overenthousiast stromende rivier die nog steeds mijn weg blokkeerde. Na veel getwijfel, maar uiteindelijk geholpen door de enorme doodsheid van deze metropool en Greyhound die geen garanties kon geven voor de eerstvolgende bus naar Cairns, besloot ik dan maar wat extra geld uit te geven voor een vlucht naar Cairns, zodat ik ook zeker wist dat ik mijn vlucht naar Nieuw Zeeland op zaterdag zou halen.
* Tokkies, chavs, hillbillies...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten