Een paar weken geleden liep ik door de supermarkt toen een man me heel vrolijk gedag zei en me vroeg hoe het me bij de YHA verging. Door het grote aantal mensen dat ik in een korte tijd had ontmoet, kon ik me niet herinneren wie hij was. Hij vertelde over zijn boot en dat een kennis van mij uit Auckland mee was wezen varen. Ik lachte vriendelijk en probeerde net te doen alsof ik precies wist wie hij was.
Later die avond ging ik met een collega wat eten in Mulligan's, de Ierse dorpskroeg. Waar de meneer van de supermarkt/boot achter de bar stond, daar kende hij me dus van! Ondertussen ben ik ook mee wezen varen, kom ik hem op een of andere manier steeds weer in de supermarkt tegen, weet ik dat hij Dave heet en met Tom in een huis woont, op woensdag en donderdag vrij heeft, maar soms van dienst wisselt met Gillian en dan op vrijdag en zaterdag vrij is.
Hoe ik dat zo weet? Omdat ik er een gewoonte van heb gemaakt zo drie keer per week 'even' wat te drinken bij Mulligan's. Op maandag omdat dat mijn vrijdagavond is en er voor de rest bar weinig te doen valt, op dinsdag want dan is het pubquiz, en nog ergens tussendoor op een andere dag, meestal omdat de Nieuw-Zeelandse tv zo onwijs kut is. (Gelukkig hebben ze alle leuke programma's op één avond gepland (vrijdag): New Zealand's Next Top Model - nog knulliger dan onze versie, Graham Norton en Catherine Tate. Vrijdag is dus mijn (enige) tv-avond.)
De maandag- en dinsdagavond verlopen via een vast patroon. Als ik op maandag rond een uur of tien binnenkom is er nauwelijks iemand hang ik aan de bar om de week door te nemen met Dave en Gillian. Dorpsroddels enzo. Dit heeft er een keer nog toe geleid dat een vaste gast van de YHA die 'm was gepeerd zonder te betalen, door zijn collega-truckers (die het nieuws in de kroeg hadden gehoord) via de truckradio uitgelachen werd en hij als reactie daarop de klantenservice van de YHA telefonisch uitschold omdat hij nooit de sleutels van het schoonmaakhok had gekregen. Nee, ik snapte de redenatie ook niet helemaal.
Rond een uur of twaalf, net als ik van plan ben naar huis te gaan, komen er mensen binnen die gezellig blijken te zijn en verhuizen we naar Element (de 'club' een paar meter verderop, ik ben geen fan maar je moet toch wat als de kroeg dicht gaat).
Op dinsdag zou de quiz eigenlijk om negen uur moeten beginnen, maar de quizmaster is meestal te laat en begint het een uurtje later. Dit tot grote ergernis van Tom, want die zit er om negen uur altijd helemaal klaar voor. Elke week opnieuw. In het begin zat ik bij Tom in het team (dat had Dave geregeld, want ik kende niemand). Nadat hij me maar bleef vragen om eens 'een kop koffie te gaan drinken' en ik daar helemaal geen zin in had (hij is echt onwijs saai) maar hij de hints niet bleek op te pakken, en hij toch het liefst alle vragen zelf beantwoordt (en daarbij heel hard op de tafel slaat, een beetje zoals de nerd van de klas op een been gaat zitten om z'n vinger hoger in de lucht te krijgen) en zijn teamgenoten louter als hulplijn beschouwt (vooral als je een vrouw bent - als hij nog een keer "goh, dat je dat weet, goed hoor" tegen me had gezegd alsof ik debiel was, had ie een klap gekregen), besloot ik maar m'n eigen team bij elkaar te sprokkelen. Tom zegt me nu geen gedag meer, maar dat kon ook komen doordat ie die dag een mislukte koffiedate had gehad met iemand die ie op het internet had leren kennen (hoorde ik van Dave).
Afgelopen dinsdag had ik even geen zin in de pubquiz en besloot ik niet te gaan. Om tien uur kreeg ik verontruste sms'jes van de barcrew om te vragen waar ik was en te checken of alles wel goed met me was. Ik ben er nog steeds niet uit of dit nou cool is of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten